Sami Yen hakkını size helal etmiyor.

Dün son lig maçımızı oynayarak bir çok devi çimlerine gömdüğümüz mabedimize veda ettik. Sahada alınan mağlubiyetten çok elbette takımın ruhsuz oyunu, mücadele etmeyen tavrı bizleri rahatsız eden etkenlerdi. Bizler Galatasaray'ı daima mücadele eden, savaşan bir takım kimliği olarak biliyoruz. En azından çocukluğumuzdan beri böyle gördük, öğrendik. Galatasaray dedin mi akan sular dururdu, mücadele, hırs, istek görürdük oyuncuların gözlerinde.. Bugün takım kadrosuna baktığınızda oyuncuların yarısında karaktersizlik, isteksizlik, ruhsuzluk görüyorsunuz. Hocasını sabote eden mi istersin, takımı tehdit eden mi istersin, takımı açık açık satan mı istersin. Ne istersen var bizde.. Arada sahte menajerler falanda var, görebilirsiniz. Tabii bunların sorumlusu ne Galatasaray forması, ne Galatasaray arması nede tribündeki bizler.. Elbette baş sorumlusu yönetimde görev alan, futboldan zerre anlamayan cebi dolu işadamları.

Dün gecenin başında taraftar Sami Yen'e eski tezahüratlarla, marşlarla veda etmeye geldiğini gösteriyordu. "Her sene böyle, Milan'a da böyle", "Söyle Madrid söyle, söyle ne oldu?" tezahüratları geçmişi yad ediyor, sevgiliye veda edişimizi simgeliyordu. Sonrasında ne mi oldu? Ruhsuzlar ordusu konsantrasyonun kelime anlamını bilmediğinden daha 40.saniyede uyurken gol yediler. Haydi başlarız, toparlarız canlanırız derken ruhsuzlar ordusu sahada yürümeye devam etti. Mücadelenin sıfır, isteğin olmadığı bir takım hiç bir zaman maç kazanamaz. Derken ikinci golde geldi, şimdi veda zamanıydı.. Tribünde birilerinin oyuncuları uyandırması lazımdı. Islıklar başladı, protestolar devam etti. Sevgiliye veda etmeye gelen coşkulu ama hüzünlü taraftar yine eziyet çekiyordu.

İstanbul'da dört mevsimin yaşandığı, farklı yağış çeşitlerinin ortaya karışık dürüm gibi sunulduğu dönemde takımını yalnız bırakmayan taraftar önce Metin Oktay'ı andı, ardından Kral Hakan Şükür'ü.. Maçın gidişatında takımını desteklemeyi bıraktı. Çünkü sahada mücadele etmeyen kimse desteği haketmiyordu. Evet, belki takımını ıslıklamak oyuncunla dalga geçercesine rakip takımın her pasında "Oley" çekmek son derece kötü, hatta hiç takdir edilmeyecek birşey. Ama Galatasaray taraftarı oyuncusuna gereken mesajı orada gönderiyordu. Sami Yen'e veda edilen bir gecede sahada ruhsuzları görünce, mücadele etmekten yoksun bir takım gören taraftar sevgilisiyle vedalaşmaya başladı. Sami Yen'den alınabilecek en somut örnek koltuk olacaktı ve öyle de oldu. Maçın son 20 dakikası "çat, pat, küt" sesleri arasında geçiyordu. Eski açık, kapalı üst, numaralı üst, yeni açık tribünlerde bulunan taraftarlar sevgilisine veda ediyor ve ondan bir hatıra almak için koltukları yerlerinden söküyordu.

Sevgilisine veda eden Galatasaray taraftarı sahada yer alan ruhsuzlara son yılların en güzel ve en doğru göndermesini yaptı; "Sami Yen hakkını size helal etmiyor."