Euro 2012 | Finalin adı; İtalya-İspanya

Ukrayna ve Polonya'nın ortaklaşa evsahipliği yaptığı Avrupa'nın en büyük futbol organizasyonu olarak gösterilen EURO 2012'de yarı finaller tamamlandı. Yarı finallerin ilk gününde İspanya, komşusu Portekiz'i penaltılar sonucunda elemeyi başarırken, ikinci yarı final maçında turnuvanın en zevk veren iki takımı karşı karşıya geldi. İtalya rakibi Almanya karşısında ilk yarıyı 2-0 önde tamamlarken, maçın son dakikasında penaltıdan attığı golle Mesut Özil skoru belirledi ve İtalya adını finale yazdırdı. İspanya ve İtalya'nın kozlarını paylaşacağı final karşılaşması 1 Temmuz'da, Ukrayna'nın Kiev kentinde oynanacak.

Yarı finallerin ilk gününde İspanya hemen hemen aynı dili konuştuğu ve komşusu olan Portekiz'i konuk etti. Rakibi karşısında oyunun kontrolünü ele almak isteyen İspanya'nın tüm planlarını, maç boyunca müthiş mücadele eden Portekiz ortasahası bozdu diyebiliriz. Xavi ve Iniesta arasında sadece iki pas alışverişi oldu, Portekiz'in oyunu kilitlemesi ve İspanya'yı bozması burada kendisini gösteriyor. İspanyollar üstüste üçüncü turnuvada (1970'lerde bunu Batı Almanya başarmıştı) final oynama başarısı gösterdiler. Futbolun doğrularını yapıyorlar, pas yapıyor, koşuyor ve topa hakim oluyorlar. Takımda şov yapan değil, görevini yapan onbir oyuncu olunca bir süre sonra insan sıkılmaya başlıyor. Del Bosque'nin forvetsizlik tercihi başına birgün iş açacak, ama ne zaman. Torres'in iyi bir sezon sonu ve turnuva geçirmesine rağmen yedek kulübesine hapsolması, sezonun en iyi forvetlerinden Llorente'nin süre dahi almaması ve ortasahada altı oyuncu ile hücum etmeye çalışması. İspanya'nın pas futbolu, topa hakimiyet anlayışı onları buna sürüklüyor olsa gerek. Fakat futbolun güzelliklerinin gittiğinin farkında değiliz. Ronaldo'nun grupta ikinci maçla birlikte yükselişe geçtiğini söylemiştik, bu yükseliş yarı finalle sonuçlandı. Her maç daha istekli, daha arzuluydu Ronaldo. İspanya karşısında çok fazla etkili olduğunu söylemek zor, ama karşınızdaki takımın İspanya olduğunu da unutmamak lazım. Onlara karşı etkili olabilen bir oyuncu olmadı daha, Euro 2012'de. Penaltılar sonucunda finale yürüyen İspanya ve evine dönen Portekiz. Artık yolun sonu, söyleyecek birşey yok. 

İlk günde sıkıcı maçın ardından, İtalya-Almanya maçı başından sonuna müthiş tempoluydu. Futbolun doğruları bir tarafa, heyecan veren, her an herşeyin olabileceği bir maç izledik. Almanya'nın kadro rotasyonunu kullanmaya çalışması onlara Yunanistan karşısında (çok sıkı kapanan) dinamik oyuncularla avantaj sağlamıştı ama bu rotasyon sevdası İtalya karşısında tüm planlarını bozdu. İtalya bugüne kadar defans mantalitesi ile tanınırdı, İtalyan savunması diye birşey var bu oyunda. Ama bu turnuvada, özellikle Prandelli ile birlikte, hem bunu yapıyor hem hücumda etkili oluyorlar. Savunmadan ödün vermeden, oyun disiplininden kopmadan, hücumda baskın taraf olmaya çalışıyorlar. Balotelli-Cassano uyumu turnuvanın başından beri İtalyanların aradığı bir etkendi, bu maçta sağladılar. Turnuvanın tartışılan oyuncusu Super Mario -why always me- Balotelli'nin attığı goller onun kendi özgüvenini yerine getirirken, turnuvanın başından itibaren sırtında taşıdığı şanssızlık kilitlerini de kırmış oldu. Cassano'nun sezon ortasında geçirdiği operasyona rağmen bu düzeyde oynaması, mücadele ve eforunun yüksek olması çok önemli. Hummels'a maç boyunca işkence çektirdi adeta, futbolun zeka oyunu olduğunu gösterdi. Turnuvanın en iyi oyuncusu açık ara Pirlo. Kelimenin tam anlamıyla; maestro ve beyin. Hangisini tercih etmek isterseniz. İtalya'nın futbol zekası, oyun aklı, takımın beyni ve ortasahada maestro.. Nasıl tanımlamak isterseniz öyle tanımlayın, Pirlo bu turnuvada harikalar yaratıyor. Milli takım kariyerine çok güzel bir nokta koyabilme şansına sahip, Buffon ile birlikte. Takımı sırtlayan ana unsurlardan birisi kalede Buffon, ortasahada Pirlo. Yarı final öncesinde İtalya-Almanya eşleşmesinden geçen kupayı kazansın istiyoruz demiştik, fikrimiz değişmedi. Kupaya doğru yürü Azzurri!