Efsaneler | Fener'in baş belası Tarık Hociç..

Yıllardan 1982. Ülkemizde o dönem Yugoslav futbolcu furyası var. Soyadına "ovic" eklettiren birinci ligde takım buluyor. Menajerler Yugoslav idmanlarını Türkiye'dekilerden daha çok takip ediyor. Kafalarda yabancı eşittir Yugoslav imajı oluşmuş. Biraz da o dönem şartlarının etkisi var bunda tabi. O dönemde şimdiki imkanlar yok, futbolcuları anca Dünya Kupası'nda izleyebiliyorsun, biri parlayınca da zaten sen alamıyorsun. Misal 82 dünya kupasında Maradona parlamış ve hemen Barcelona kapmış. Sen de mecburen menajerlerin izleyip beğendiği Yugoslav futbolcularla idare ediyorsun. İşte böyle bir dönemde Türkiye'ye gelen nadir kaliteli Yugoslavlardandı Tarık Hociç. Onlarca gol attı, Türkiye'nin ilk yabancı gol kralı oldu. Taraftar onu çok sevdi, o da Galatasaray'ı...

1982 Mart'ı. Gaziantepspor Tarık Hociç isimli bir santraforu ülkeye getiriyor. Fakat Hociç sözleşme imzalamadan önce Antep'i görmek istiyor. Şehri gidip görünce imzadan vazgeçiyor tabi. İstanbul'da birkaç gün takılırken o sene oldukça fazla gol sıkıntısı çeken Galatasaray'ın teknik direktörü Özkan Sümer "Gel seni bir idmanda deneyelim" diyor. O idmanda denenen iki Yugoslav santrafor vardır. Biri Tarık Hociç, diğeri de Seat Susiç. Hociç idmanda attığı goller ve verdiği paslarla göz doldururken, Susiç ise ayağına sert gelen bir darbe sonrası idmanı yarıda terk ediyor. Kendisine hemen yol veriliyor tabi. Hociç'le de sözleşme imzalanmak üzere toplantı ayarlanıyor. Peki Susiç'e ne mi oluyor? Ne olacak hemen Fenerbahçe ilgilenmeye başlıyor tabi, bazı şeyler yıllar geçse de değişmez... Bahsi geçen Seat Susiç, bizim Saffet Susiç'in de ağabeyidir bu arada.

Başkan Ali Uras ve yönetim kurulu Hociç'i kabul ediyor. Galatasaray'da oynamak ister misin diye soruyorlar. Hociç sözleşme deyince, "sus bakalım biz o işi kulübünle hallederiz, senin sözleşmen kolay" cevabını alıyor. Bu cevap çok hoşuna gidiyor Hociç'in. İşte böyle başlıyor Tarık Hociç'in sarı kırmızılı hikayesi.

Tarık Hociç'le Mart sonunda sözleşme imzalanıyor ve hemen bir hafta sonra Fenerbahçe ile oynanan Türkiye Kupası maçına ilk 11 çıkıyor. Hociç bu maçta bir gol atıyor. Bir hafta sonraki rövanşta bir tane daha tıkalıyor. O sezon kupada oynadığı 6 maçta 5 gol atarak kupanın gol kralı oluyor ve Galatasaray'ın Türkiye Kupası'nı kazanmasında büyük pay sahibi oluyor. Sezon sonunda Haciç'e bir de kanka transfer ediliyor: Mirza Sejdic. Hociç ve Seydiç iki sezon boyunca Galatasaray'ın gol yükünü çekiyorlar. Sejdic asistleriyle, Hociç de golleriyle coşturuyor taraftarları.

Hociç ve Sejdic 1982-83 sezonu başlarken ilginç bir olaya imza atıyorlar. Nüfus sayımı olacağı hafta, liglerin de tatil olmasını fırsat bilerek çoluğu çocuğu da toplayarak ülkelerine kaçıyorlar. Sebep de kendilerine tahsis edilen evlerin tamtakır kuru bakır olması. Önce kulüp yönetimi köpürüyor tabi. Bir daha bu kulüpte oynayamazlar, sözleşmeleri bitene kadar da bir yerde oynayamazlar deniyor. Fakat sonra her iki tarafın da yumuşamasıyla ara düzeliyor. Alp Yalman futbolculara iki gardrop, iki çamaşır makinesi, iki fırın, dört halı, iki elektrik süpürgesi ve altışar nevresim alıyor. Futbolcular geri dönüyor ve gollerine devam ediyorlar.

Hociç sarı kırmızılı formayı terlettiği sürede Fener'e Türkiye Ligi, Türkiye Kupası, TSYD kupası, Donanma Kupası, Kenan Evren Kupası, Akıl Hastaları Derneği Kupası gibi turnuvaları ayırt etmeksizin mütemadiyen tıkalıyor. 1983-84 sezonunda 16 golle Türkiye liglerinin ilk yabancı gol kralı oluyor. 

1984-85 sezonu başında Derwall'i göreve getiren Galatasaray'ın yeni bir yapılanmaya gitmesiyle Hociçle yollar ayrılıyor. Hociç bir sene de Sarıyer'de gollerine devam ettikten sonra 2 maç da Bakırköyspor'da oynayıp aktif futbol hayatını noktalıyor.

Hociç futbolu bırakıyor; fakat Galatasaray'ı hiç bırakmıyor. Saraybosna'nın en büyük çarşısı Başçarşı'da bir et lokantası işletiyor. Ve lokantanın adı ne dersiniz: Sur Galatasaray Çevapicisi! Büyük adamsın Tarık Hociç, Türkiye'de her zaman milyonlarca evin var...

Tarık Hociç'in Saraybosna'daki lokantasından günlük bir resim