Sezonu erken bitirmemek için son umut!

Türkiye Kupası'nda yarı finalde Banvit'e elenen; Turkish Airlines Euroleague'de ise geçtiğimiz hafta içi pamuk ipliğine bağlı olan Play-Off umutlarını matematiksel olarak da kaybeden Galatasaray Odeabank'ta tutunacak tek dal Basketbol Süper Ligi kaldı...

SEZONU ERKEN BİTİRMEMEK İÇİN SON UMUT!

Geçtiğimiz sezon Eurocup'ı kazandıktan sonra büyük umutlarla ve taraftarının desteği ile yeni sezona başlayan ancak daha sezonun ilk bölümünde üst üste gelen Avrupa mağlubiyetlerinin ardından taraftarını birbir kaybeden Ergin Ataman'ın öğrencileri, zaman zaman dönemsel performanslarla hepimizin aklında "acaba döndük mü" sorusunun oluşmasına sebep olsa bile, bu sekanslar sadece ilüzyondan ibaret kalmış ve sürekliliği yakalayamamıştı. Yenilmez Armada, eğer taraftarını daha fazla kendinden uzaklaştırmak istemiyorsa artık tüm sorunlarını bir kenara bırakıp sezonun son döneminde sıfırdan bir başlangıç yapmak zorunda.

Sezon öncesi planlama yaparken herhalde Mart ayında adeta havlu atma noktasına geleceğimiz düşünülmemişti. Ancak sezonun kalan kısmında ne yazık ki tutunacağımız tek dal olarak Basketbol Süper Ligi kaldı. Tabi ki bu takım Play-Off yapacak ve gidebildiği yere kadar gitmeye çalışacak ancak Ergin Ataman sezonun kalan kısmında taraftarı yanında görmek istiyorsa onlara bir neden vermek zorunda ve bunun için bu maçtan daha büyük bir fırsatı olmayacak! Ergin hocanın uzun süredir istediği Errick McCollum'un transferinden sonra da ortada başka bir bahane sebebi kalmadı. Artık taraftara yeniden tribünlere dönüp takımı desteklemek için somut bir şeyler verme zamanı..

BALIK BAŞTAN KOKAR

Aslında sezonun geride kalan kısmına dönüp bir bakarsak, Galatasaray Odeabank'ın kazandığı büyük ve önemli maçlarda oyunu daha çok isteyen taraf olduklarını ve saha içi konsantrasyonlarının üst sevide olduğunu görebiliriz. Bu da takımın başından yani Ergin Ataman'dan başlıyor; eğer Ergin hoca maç önünde psikolojik olarak gerekli hazırlığı yaparsa o konsantrasyon ve arzu oyuncularına da yansıyor, dolayısıyla sahada farklı bir Galatasaray izleyebiliyoruz. Ancak Ergin hoca kafasında o maçı oynamadan sahaya çıkıyorsa ne yazık ki bu da oyuncularının konsantrasyon ve arzusunu direk yansıyor ve oyuncularda maçı yeterli ölçüde istemiyor. Durum böyle olunca takım da maksimum iki ya da üç çeyrek rakibine dayanabiliyor. Kısaca toparlarsak işin özü aslında atalarımızın da dediği gibi balık baştan kokuyor...

Bu girizgahı neden yaptığıma gelirsek, malum bugün derbi günü ve akşamüstü saatlerinde Abdi İpekçi Arena'da Fenerbahçe'yi ağırlayacağız. Bu sezona kadar Ergin Ataman ve oyuncuları Abdi İpekçi'yi Fenerbahçe'ye karşı bir kale gibi savunsa bile artık o psikolojik üstünlüğü kaybetti ve bunu maç sonu yapılan açıklamalarla da pekiştirdi..

Maç öncesinde bugünle ilgili birçok teknik ve taktik analiz yapılabilir, istatistikler paylaşılabilir, hepsi de belli ölçülerde doğru ve önemli verilerdir. Ancak bana kalırsa bu maçla ilgili en önemli noktanın istatistik dilinde bir karşılığı yok, o da istek! Gerek bizim kazandığımız maçlar, gerekse Fenerbahçe'nin sezon içinde kaybettiği maçlara bakarsak ortak kümede daha çok isteyen tarafın kazandığını görebiliriz. Tabi ki savunmada Bogdanovic'in yarı saha yaratıcılığını durdurmak, Dixon'ın momentumu değiştirici hamlelerine önlem almak ya da Vesely ve oynarsa Udoh'un pota altı etkinliğini durdurmak çok önemli ancak tüm bunları yapabilmemiz için hava atışından son ana kadar maç içinde daha çok isteyen ve arzulayan taraf olmamız gerekiyor. Bunun içinde en başında Ergin Ataman'ın bu maçı istemesi gerekiyor! Eğer sahada savaşan bir Galatasaray olursa, eğer sahada kazanmayı rakibinden daha çok isteyen bir Galatasaray olursa, Fenerbahçe'yi yenme şansımız azımsanmayacak ölçüde bence.. Ancak bunu maçın geneline yaymalı ve savaşmayı bırakmamalıyız..