Beni de tanıyorsunuz, onu da..

13 Eylül 1991 yılının üzerinden tam 19 yıl geçti. Metin Oktay'ı kaybedeli dolu dolu 19 yıl oldu. 19 yıl evvel mıcır dolu bir yolda, yağmurlu bir Eylül günü trafik kazasıyla bizlerden ayrıldı. Ayrılışının ardından değeri her geçen gün daha da arttı. Endüstriyelleşen futbol ile birlikte amatör ruh iyiden iyiye kaybolurken en çok aranan isimlerden birisi de kuşkusuz Metin oldu. Galatasaray taraftarı oyuncusundan hep Metin olmalarını istedi, yeri geldi oldu, yeri geldi olmadı. Galatasaray'da oyuncular ne zaman isteksiz olsa Sami Yen'de adı haykırılır Metin'in.. Metin'in ruhuyla, onun formasıyla sesleri duyulur. Taraftarın ona olan sevgisi ve özlemi her geçen gün daha da artıyor, daha çok arıyor. Peki ya Metin Oktay? Taçsız Kral futbola nasıl ve hangi gözle bakıyor? Kendisinin kaleme aldığı 'Top ve Ben' adlı kitaptan bir kesit. Vaziyet yeterince açık, anlayana tabii..

"Yumuşacık, yusyuvarlak.

Hareketli. Ele-avuca sığmaz. Zıp zıp zıplar, yerinde durmaz.

Onunla ilk tanıştığım gün, ayakkabısının bağlarını bile kendi bağlayamayan yürümeyi yeni yeni öğrenmiş minicik bir çocuktum. O kocaman şişko gövdesiyle karşımda duruyordu. Bağlarını bile bağlayamadım ayakkabımla, 'Sen de nereden çıktın?' der gibi vurdum ona.

Yolumun üstünde duruyordu çünkü.
Çekilip gitmesini istedim.

Ben vururum, o gider.
O gider, ben giderim.
O ilk vuruşla birlikte, yolum da değişti, hayatım da.
Yolumun üstüne çıkan koca şişkoyu kenara attım ama, yola devam edemedim.
Onun peşinden koştum, ötelerde bir yerde beni bekliyordu.
Gittim, bir daha vurdum.

Çaresiz, kader bağlamıştı bizi. Ondan ayrılamıyordum.. Benim en iyi arkadaşım olmuştu. Yatağımın altında, benimle uyur, beni beklerdi. Onunla daha iyi arkadaşlık edebilmek için özel ayakkabılar aldım. Ayakkabılarımı ve onu, odamda özenle saklar, birlikte yaşamayı hayal ettiğim o gönül cennetine gitmek için büyülü rüyalara yatardım.

Onu tanıyorsunuz. O'nun adı TOP.
Beni de tanıyorsunuz. Benim adım Metin Oktay."