STSL | Şampiyon Galatasaray!

Kolay değil… Öyle bir sezon ki, 5 yıl sonra Şampiyonlar Ligi’ne katılmış bir takım. Sezon başında defansın bel kemiğini sakatlığa kurban vermiş, orta sahasının dinamosunu lig başladıktan sonra takıma katabilmiş, önceki sezonda takımı öne doğru çeken forveti sakatlıktan kurtulamamış, yeni transferlerini adapte etmesi gereken bir takım. Her şeye rağmen inanan, hedeflerine ulaşmaktan başka ihtimali hiç aklına getirmeyen bir takım. Zor başlayan bir sezon yine tarih yazılan bir sezona dönüştü, muhteşem bir maçla şampiyonluk tacı takıldı. Sivas maçı sezonun özetiydi aslında… Kutlu olsun!

Geçen hafta alınan Gaziantepspor galibiyetiyle birlikte her ne olursa olsun, kazanıldığında şampiyonluğu getirecek bir maça döndü Sivasspor karşılaşması. Sezonun son maçı olmaması nedeniyle stad kutlamalara hazırlanmadı belki ancak herkes hazırdı şampiyonluğa. Tribünlerin takıma olan inancı tamdı, herhangi bir kazaya fırsat verilmeyecek, geçen sezon kupa kaldırılan Kadıköy’e bu kez de şampiyon gitmenin keyfi yaşanacaktı. Nitekim Galatasaray maça fırtına gibi başladı. Aslında sezonun genelindeki oyunun özeti gibiydi, Galatasaray bir kaç maç hariç her maçta istedi, ısırdı, koştu, mücadele etti, yani aslında Galatasaray bu sezon tam da Galatasaray gibi oynadı, bu sebeple de çok başarılı oldu. Sivasspor neye uğradığını anlamadan Selçuk artık kendisiyle özdeşleşen bir frikik resitaliyle açtı şampiyonluk perdesini. Selçuk’un özellikle görerek topu gönderdiği yer efsaneydi. Golden sonra da Sivas topu göremedi, kanat akınları, Melo’nun bindirmeleriyle kalabalık orta hücumlar, ortalar, kornerler, muhteşem bir maç oluyordu. Nitekim gollerin devamı ikinci yarıda seller gibi geldi. Her gol kendi içinde estetik ve akıl barındırıyordu ancak Selçuk’un ikinci golü tahmin ediyorum çok uzun zaman gösterilecek cinsten. Burak Yılmaz’a da böyle bir sezonun şampiyonluk maçında iki gol atmak hak ettiği bir hediye gibiydi. Sivasspor da bu güzel gollerden etkilenmiş olacak, son dakikalarda onların da attıkları iki gol jeneriklikti…

İşte böyle eğlenceli, heyecanlı, hareketli, çok güzel bir maçın neticesinde geldi şampiyonluk, böyle bir sezona çok yakıştı. Umut’u durup dururken atan Fırat Aydınus bile geremedi taraftarı. Bitiş düdüğüyle birlikte ‘Fener Ağlama’lar, şarkılar, danslar havada uçuştu. Geçen seneki inanılmaz şampiyonluktan sonra bu sene de böylesine güzel bir sezon, başarılı futbol ve arkasından gelen şampiyonluk çok şükrettirdi bizlere.. Galatasaray bir kez daha alnının akıyla olması gerektiği yerde.

Şimdi haftaya yapılacak malum maçın tartışmaları olacak, yine söylenmedik laf kalmayacak, hatta şampiyonluk gölgede kalsın diye uğraşacak basın. Bana kalırsa alkış tartışmasına da gerek yok, alkışa da gerek yok, çünkü sporu dürüstçe yapmayanların alkışının kıymeti yok. Cim Bom gidecek, hem de şampiyon apoletiyle gidecek, Aslanlar gibi oynayacak. Futbol olarak kimin kaç gömlek üstün olduğunu bütün dünya biliyor artık, o yüzden kendi futbolumuzu oynayıp kupamızı alacağımız maça bakarız. Güzel bir derbi galibiyeti de olsa tadından yenmez elbette ama artık çok da önemi yok…

Sezonun son maçında sonra genel bir sezon değerlendirmesi yapacağız ama şimdi iki haftalık kutlamaların tadını çıkaralım. Sindire sindire kutlarsak tadı daha güzel çıkıyor. Bu gurur, bu mutluluk hepimizin. Şampiyonluk herkese kutlu olsun...