NY Times: Galatasaray'ı yöneten el, Ünal Aysal..

NY Times yazarı Rob Hughes'in başkanımız Ünal Aysal ile yaptığı nytimes.com'da yayınlanan "The Guiding Hand of Galatasaray" başlıklı röportajın çevirisidir.

İSTANBUL - Taksim Meydanı geçen akşam çevik kuvvet ve protestocuların çatışmasının izlerini taşıyordu. Ama şehrin diğer sınırında havaalanına doğru olan tarafta Ünal Aysal sakince adayların yer aldığı listesini hazırlıyordu.

Aysal 72 yaşında, 23 işletme yönetiyor, gaz ve elektrik santralleri inşa ediyor, inşaat ve turizm sektörüne de yayılıyor. Daha önceki evliliğinden olan torunlarından küçük olan bebeği Alin 14 aylık; ama şu anda onun hayatındaki en büyük talepleri tamamen Galatasaray ile ilgili.

Bu aynı zamanda O'nun öğrenim gördüğü yer; okulu, kulübü, saplantısı.

"Size çok açık sözlü olacağım" diyor Aysal, Galatasaray Tesislerindeki odasındaki masanın karşısından ve ekliyor, "Benden başkan olmamı istediklerinde, bunun için çok yaşlı olduğumu düşünüştüm. Galatasaray sadece bir futbol kulübü değil. 1481'de eğitime başlayan bir okul ve spor alanında da birçok akademimiz ve bir sürü spor dalımız var." Ve bir sürü borç. "Galatasaray, mülk zengini. İstanbul'da yerlerimiz var, dünya çapında 25 milyon taraftarımız var. Ama ben 2011'de bu göreve geldiğimde kulüp 328milyon $ borç içindeydi" diyen Aysal işlerin nerede yanlış gittiğini iki kelime ile özetliyor; "Kötü yönetim."

Hukuk fakültesinden derece ile mezun oldu; ama servetini yurt dışındaki işleriyle yaptı. Ama O, milyar dolarlarını Chelsea, Manchester City, Paris Saint-Germain ve şimdi de Monaco'da olduğu gibi kulüp için savuran büyük babalardan değil. Aysal, bu kökleri Osmanlı zamanlarındaki Galata Sarayı'na dayanan kuruma ait olabilmek için para ödeyen 12.000 üyeye karşı sorumlu.

O üyeler elbette ki Aysal'ı sadece Türkiye'de değil, aynı zamanda Avustralya, İngiltere, Almanya ve Hollanda'da da bulunan 75 akademiye sahip kulüpte yaptığı yeniden yapılandırma için tekrar seçecekler.

"Ben müdür değilim. Patron değilim ve yüzlerce milyon dolar ödemiyorum. Burada bir yapı kurmak için varım. Çok gerçekçi, şeffaf, çok denetlenir olmamız lazım. Zamanla bunu öderim; çünkü hergün yeni bir durum oluşuyor. İş hayatımda birini yerime yetkilendirebilirim; ama ailem ile ancak zamanımın %10'unu geçirebiliyorum."

Henüz yeniden seçilmek için çalışmaları sürdürüyor olsa da, Galatasaray için tek alternatif. Bir ziyaretçi Chealsea'ye Şampiyonlar Ligi finalini kazandıran ve şimdi Galatasaray'ın santraforu olan Fildişili Aslan Didier Drogba'dan bahsedince başkanın suratını görmelisiniz. 

Bir zamanlar sahada savaşan, şimdilerde ise kenarda patlayıcı görevi gören Fatih Terim'den konuşunca, Aysal'ın gözlerinin içine bakın. Aysal, Fatih Terim'i teknik direktör olarak yeniden takımın başına getirdi ve birlikte, takım bu ilkbaharda Şampiyonlar Ligi'nde burada, evlerinde Manchester United'ı ve Real Madrid'i yendikten sonra Türkiye'de de şampiyon oldular.

"Biz, Akdeniz insanlarıyız" diyor başkan, oyuncuların maçta rekabet için beyaz çizgiyi geçtikleri zaman ekstra motivasyona ihtiyaç duyup duymadıklarını sorduğumda.

Motivasyon kaynakları Terim, aynı son günlerdeki Taksim Meydanı gibi. Önceden tahmin edilemeyen, değişken, ateşli. Arjantin, Kamerun, İspanya ya da 7 yaşından itibaren dahil oldukları Galatasaray okullarının olduğu akademilerden gelseler de, oyuncular mesajı iyi alıyorlar.

Barcelona'nın mottosu olan "bir kulüpten daha fazlası" Galatasaray'da da kökleşmiş bir ilke ve eğitimsel kökenlerde de belirttikleri gibi başlıca hedefi komşularını yenmek olan bir kulüp.

Özellikle de bir komşusunu, İstanbul'un futbolu coğrafik sınıfları yansıtır. Bir Galatasaray öğrencisi olan Ali Sami Yen 1905 yılında bir edebiyat dersinde arka sıralarda akranlarıyla birlikte otururken futbol takımını kurdu; ama rakibi Fenerbahçe neredeyse 2 yıl sonra kuruldu.

Aynı şehirde kuruldular; ama Boğaz Köprüsü tarafından bölündü, Galatasaray şehrin Avrupa tarafında kalırken, Fenerbahçe de suyun öte yanında Asya'da kaldı.

Dünyada başka hiçbir derbi farklı kıtalarda oynanmaz ve sadece birkaçı bu kadar yırtıcı bir rekabete sahip. Geçen ay karşılaştıklarında Fenerbahçe için Galatasaray'ı Süper Lig'in zirvesinden indirmek için artık çok geçti; ama maç yine de her zamanki gibi ateşliydi. Drogba bir penaltı kazandı ve Türkiye'nin en iyi forveti Burak Yılmaz penaltıyı gole çevirdi, diğer taraftan Kamerun'un en fazla gezen forveti Pierre Webo da derbiyi kazandıran 2 golü kaydetti.

Galatasaray ligi 10 puan farkla kazandı; ama o geceki övünme hakkına sahip olan tarafın sesi Boğazın öteki tarafından duyuldu.

Şimdi iki takım da gelecek sezona hazırlanıyor ve Şampiyonlar Ligi'nde var olabilmek için iki başkan da farklı yollardan yürüyor. Aysal planlarını üyelerden önce koyuyor, ve gelenekçilere göre O'nun gibi birçoğu da oyunu amatör gibi oynuyor.

Fenerbahçe başkanı Aziz Yıldırım ve üst düzey yöneticiler UEFA tarafından suçlanarak disipline verildi ve bir diğer İstanbul kulübü Beşiktaş da 2 yıl önceki maç ayarlamaları dolayısıyla aynı şekilde suçlanıyor.

Yıldırım tutuklanmış ve kısa bir süre de hapis edilmişti; ama daha sonradan salıverildi.

Bu, Aysal'ın spora dahil olarak yapmak istediklerinden ve O'nun iş hayatı zekasının kazandırdığı önerilerle bu kulübü global oynanan oyunda en tepeye koymak olan düşüncelerinden de çok uzakta.

"Biz, uzun zamandır Avrupa Ligleri'nden uzak kalmıştık. Bu yıl çeyrek finallere ulaştık ve Real Madrid'e karşı oynadığımız maçtaki hakem yönetiminin videosunu hazırladım. Bunu daha ileri götürmedim; ama bu futbolda en büyük markaları barındıran bir müsabaka. Biz kulüp olarak gerçekçi, çok şeffaf ve iyi denetimli olmaya çalışıyoruz - bunlar ortak aklın fikridir."

"Avrupa'da daha büyük bir rol oynamayı umuyoruz."

Başkan saatine baktı. Eve, torunlarından küçük kızına mı gidiyordu? Hayır, bir uçak onu bekliyordu; çünkü basketbol takımı da Türkiye Şampiyonu olmak üzereydi. Galatasaray bütün zamanınızı alan bir tutkudur.