Sisteme Dair: Yeni transferler ve formasyonlar

Galatasaray, tarihinin en yüksek profilli transferlerini yaptığı bir transfer sezonunu geride bıraktı. Wesley Sneijder ve Didier Drogba transferlerindeki başarı nedeniyle Başkan Ünal Aysal ve yönetimini kutlamak gerekiyor. Fakat genel beklenti olan sol bek ve stoper transferlerinin yerine ofansif orta saha ve forvet transferlerinin yapılması oynadığımız 4-4-2 taktiğinin değişmesi gerekliliğini de beraberinde getiriyor diyebiliriz. Bundan sonra bana göre önümüzdeki en ciddi formasyon opsiyonu: 4-2-3-1.

Hatırlayanlar olacaktır, Fatih Terim 3. dönemine başladığında 4-1-4-1 taktiğiyle başlamış ve bu taktikte uzun süre ısrar etmişti fakat ardarda gelen puan kayıpları nedeniyle çift forvetli sisteme dönmüş ve 4-4-2 ile geçen sezonun sonuna gelinmişti. Bu sene de 4-4-2 ile sezonun ilk yarısı, çok daha düşük puanla da olsa, lider bitirildi. Fakat Wesley Sneijder ve Didier Drogba'nın transferleri sonrası, özellikle zorluk derecesi yüksek maçlarda çift forvet artı Sneijder ile oynamak zaten sallantıda olan takım defansında çok ciddi problemler çıkarabilir. Bu nedenle tek forvete dönmek özellikle Şampiyonlar Ligi için bir gerekliklik gibi gözükmekte. Bu durumda dörtlü defansın önünde iki defansif orta saha oyuncusu, onların önünde üç yaratıcı oyuncu ve bitirici yanı kuvvetli bir tek forvet ile oynanacak 4-2-3-1 bana göre en mantıklı opsiyon. Tabi kadro kurarken STSL'de varolan 6 yabancı kuralına da dikkat etmek gerekiyor. Bu durumda kalede Muslera, geri dörtlüde Eboue-Gökhan-Semih-Hakan, defansın önünde Melo-Selçuk, forvetin arkasındaki üçlüde Hamit-Sneijder-Riera ve forvette Drogba ile oynanacak 4-2-3-1 taktiği yabancı sıkıntısı çekilen STSL maçları için gözüken en ideal kadro. Şampiyonlar Ligi için ise gerekirse Riera'nın beke çekildiği, Dany'nin Gökhan ile yer değiştirdiği ve Amrabat'ın öndeki 3'lünün solunda oynadığı bir dizilim de düşünülebilir. Bu formasyondaki sıkıntıları yazmak gerekirse Gökhan Zan ve Hakan Balta'nın bölgeleri için yetersiz oluşundan ve Hamit'in de ofansif kanat özelliğinin sınırlı olmasından bahsedebiliriz. Fakat gerektiğinde sağ tarafa yapılacak Aydın veya Amrabat değişiklikleriyle en azından Hamit'in aktivitesini kaybettiği zamanlarda oyuna haraket getirilebilecektir. Defansta ise zaten Dany ve Riera ile de sıkıntı yaşandığı için kalite olarak çok ciddi bir geriye gidiş olacağını zannetmiyorum.

Daha zayıf ekiplere karşı veya gözümüzü karartmak durumunda kaldığımız iç saha maçlarında ise yukarıdaki düzende Selçuk-Melo ikilisinden birini yedeğe çekip, ön tarafı Burak-Drogba şeklinde kullanabileceğimiz bir 4-1-3-2 formasyonu da düşünülebilir. Bu formasyondaki sıkıntı zaten problemli olan defans bölgesine ekstra yük binmesi olacaktır. Ayrıca Selçuk'un defansif özelliklerinin yetersiz olduğu düşünüldüğünde oynatmamız gereken oyuncu Melo olacağı için Selçuk İnan'ın getirdiği oyun zekası artısını da mecburen kulübede bırakmış oluruz ki bu da istenilen bir durum değil mutlaka. 4-1-3-2'nin haricinde Selçuk-Sneijder orta sahası ile oynanacak klasik 4-4-2 sistemi ise tamamen Sneijder'in ne kadar defans yapabileceği ile doğru orantılı bir deneme olacağı gibi oyuncunun hücum katkısını da mutlaka azaltacaktır ama zor durumlarda ya da zayıf rakipkere karşı denenebilecek başka bir opsiyon olarak aklıllarda durmalı. Özellikle Melo'nun cezalı olduğu maçlarda bu alternatif denenebilir.

Yapılan transferler gerçekten çok önemli oyuncular ama yanlarında şu çalkantılı dönemde işleri biraz daha karıştıracak bir taktik değişikliğini  beraberinde getirmeleri de kaçınılmaz gibi gözüküyor. Yukarıda açıkladığımız nedenlerden dolayı en mantıklı çözüm kadro yapımıza en uygun olan 4-2-3-1 varyasyonu. Bana göre Schalke maçına kadar takımın bu dizilişe alışması gerektiği düşünüldüğünde taktik değiştirmek için Drogba'nın gelişi beklenmemeli ve bir an evvel gerekli değişiklikler yapılmalı. Aksi takdirde en kötü ihtimalle Mart sonuna kadar taktiksel geçiş döneminde kalma durumu şampiyonluğa malolabilir.