TKBL | Olmadı, olamadı..

TKBL Play-off Final Serisinin 5. maçında deplasmanda Fenerbahçe'yle karşılaşan Galatasaray kadın basketbol takımı mücadeleden 70-62'lik skorla mağlup ayrıldı ve şampiyonluğu rakibine kaybetti. Ülker Arena'daki maçta oyuna iyi başlamamıza rağmen özellikle 2. ve 4. çeyrekleri kötü oynarken rakibimize yine kaybettik. Ann Wauters maç boyunca ayakta kalan tek ismimiz olurken 25 sayı üretti. Fenerbahçe'de ise Cappie Pondexter 27 sayıyla maçın yıldızı oldu.

Maça aslında oldukça iyi başladık. Savunmamız rakibi durdururken hücumda ise Harding'in etkinliğiyle birlike skor bulmakta hiç zorlanmadık ve iyi bir performans sergilediğimiz bu bölümü 24-14 önde geçtik. Ancak 2. periyotta savunmamız özellikle Pondexter'ı durduramadı. Havaya girip şut sokan, soktukça daha çok havaya giren Cappie karşısında savunmamız bir çare üretemezken, hücumda bulduğu skorlarla morallenip daha iyi savunma yapan Fenerbahçe karşısında biz de hücumda kitlendik ve devreye 40-38 geride girdik. Üçüncü çeyrek kısır başladı. İki takım da uzun süre sayı bulamazken bu kısırlığı bozan taraf Fenerbahçe oldu. Yakaladığı seriyle farkı çift hane sınırına dayandırsalar da kenardan gelen Alba&Nevriye ikilisi oldukça iyi katkı verdi ve periyot sonunu çok iyi oynayıp 52-52 eşitliği sağladık. Berabere girilen son 10 dakikalık bölüm ise takımımız genel olarak yetersiz kaldı. Fenerbahçe hücumda gerek organizasyon gerek bireysellik üzerinden sayılar bulurken bu ortamda biz, ne onları iyi savunabildik ne de onlara ayak uydurup yüksek skorlara çıkabildik. Rakibin hata yapmadığı hakemlerin de birkaç düdük haricinde çok fazla sorumluluk almasını gerektirmeyen bu dakikalar sonucunda 70-62 mağlup olduk ve final serisini kaybettik

Bu maçta takımın seri başlamadan önce belirttiğimiz, rakibine oranla sahip olduğu kadro zaafiyeti iyiden iyiye ortaya çıktı. Bizim gibi bir düzen takımı sadece ilk çeyrekte istediği oyunu oynayarak bir şampiyonluk maçını kazanamaz. Hiçbir takım kazanamaz aslında ama bizde bu durum daha belirleyici. Ve böyle anlarda düzen dışında da ekstra sorumluluk alacak, bireysel olarak fark yaratacak oyunculara ihtiyaç var. En azından bir oyuncuya. O da bizde yok. Işıl veya Harding böyle isimler değiller. Sakatlık etkilerini bir türlü atlatamayan Alba da olamıyor maalesef. Elde tutulamayan Whalen bunu oynayabilirdi ama onda da durum malum. Rakipte ise Cappie Pondexter özellikle takımının 10 sayıdan geri geldiği 2. çeyrekte attığı 15 sayıyla bu rolü gayet iyi oynadı. Teknik-taktik vs. konulara değinmeden önce kadrosal anlamda yaşanılan bu eksiklik böylesine zorluk seviyesi üst düzey olan bir maçta bizi vurdu. Cephanemiz yoktu, savaşı kaybettik durumu. Eğer cephanemiz olsaydı, Ekrem Memnun bizi zafere götürebilecek en iyi general olduğunu zaten ispatlamış durumdaydı.

Sezonu böyle bir noktada bitirdik maalesef. Daha fazla hakettiğimiz bu şampiyonluğu hakemler ve kadro dezavantajı elimizden aldı. Takımın mücadelesine söylenecek hiçbir şey yok. Ortaya koyduğu karaktere de söylenecek hiçbir şey yok. Sahaiçinde bazı bireysel performanslara daha sonra yine değiniriz geniş bir değerlendirme olarak ama esas problem orada değil. Esas problem zaten geçen sezonlara oranla daha zayıf kadroyla girdiğimiz bu sezonda eldeki yapıyı da koruyamayan, 2. maç göz göre göre rakibe hediye edilirken ve buna benzer pek çok hakem, federasyon müdaheleleri yapılırken bu takımın hakkını savunamayanlarda... Fenerbahçe üst üste 8. kez şampiyon olmasına rağmen toplam şampiyonluk sayısında bizi ancak bu sene yakalayabildi. Böylesine bir maziye sahip takımın ve şubenin yöneticileri bunun layiğini yerine getirip adam gibi ve sorumlu yönetim gösterirler de bizi daha fazla üzmezler umarım. Galatasaray bir spor kulübüdür sonuçta değil mi? Bu sezonluk da geçmiş olsun kadın baskette, umudumuz başka baharlara kaldı. Gene..