Süper Lig: Tudor'un tercihleri..

Süper Lig'de haftanın maçında Galatasaray ile Fenerbahçe, Türk Telekom Stadyumu'nda karşı karşıya geldi. Maç öncesinde her iki tarafta eksik bulumuyordu. Galatasaray, haftaya 22 puanla lider girerken, Fenerbahçe, Galatasaray'ın 8 puan gerisinde takip ediyordu.

Tudor, maça sürpriz bir kararla Serdar-Denayer-Maicon'u birlikte sahaya sürdü. Haftalardır kazanan takımı en önemli maçta bu değişiklik fazla cesur bir karardı. Tudor'un bu tercihinde amacı baskıyı biraz daha arttırmak adına Fernando ve Ndiaye'yi daha önde kullanmak ve dönen topların Galatasaray'da kalmasını sağlamaktı. Orta sahanın Galatasaray'da kalmasını istiyordu. Aykut Kocaman ise Ndiaye'yi kümelenerek kapatmak, Fernando'ya top aldığında baskı uygulayarak topu Galatasaray stoperlerinin kullanmasını amaçlıyordu. Sağ kenara da baskı getirerek Galatasaray'ın oyun düzenine çomak sokmak istiyordu. İlk 45 dakika bunu başardı da. Tudor'un ilk 20 dakikada maç önü planından vazgeçmesi gerçekten sorgulanması gereken bir durum. İlk 20 dakikadan sonra Tudor 4lü bir savunma hattı tercih etti. Lakin orta sahadaki isimler farklıydı. Sol kenarda Belhanda'yı, merkezde ise Tolga'yı kullanıyordu. Bu tercihin sebebi de orta sahada fiziksel olarak ezilmemekti. Lakin bunu amaçlarken, Galatasaray topu tutamaz oldu. Ndiaye-Fernando top kullanamıyordu ve bu Galatasaray için büyük sorun teşkil ediyordu. Fenerbahçe'nin en etkili olduğu dönemde Galatasaray topa hükmedediği dönem.

İkinci yarıya Tudor, bildiğini oyuna dönerek sahaya yolladı Galatasray'ı. Belhanda merkezdeydi artık ve Galatasaray topa hükmetmeye başladı. Fenerbahçe'nin en silik olduğu dönem de Belhanda'nın kırmızı kartına kadar olduğu dönem.. Fenerbahçe yine aynı oyunu oynamaya çalışıyordu ama bu sefer Galatasaray'ın opsiyonları artmıştı ve Fenerbahçe'nin ön alan presi kırılmıştı. Badou Ndiaye'nin işin savunma kısmında kusursuz oyunu (maçın adamıydı bana göre) dönenlerin de kalmasını sağlıyordu. Kırmızı karta kadar Galatasaray'ın üstün oyununu gördük. Kırmızı karttan sonra ise Fenerbahçe topa sahip olmaya başlamıştı. Tudor ise puan olarak önde olmasının verdiği avantaj ve sahada 1 kişi eksik olmanın verdiği dezavantaj ile garantici ve gayet mantıklı şekilde 1 puanın yeterli olduğu kanaatindeydi, takımı geriye yaslanmasını istedi. Gomis'i yerine Eren'i alarak da bunu kanıtlıyordu bir bakıma. Eren'i uzun atılan topları saklaması ve takıma soluk alma şansı verdirmek amacıydı ancak Eren'in 2 sezondur bunu yapabildiği görmedim. Eren yerine Garry Rodrigues'i oyuna almak belki daha makul bir tercih olabilirdi. Maçın sonlarına doğru da Galatasaray taraftarının neden bu tercihe isyan ettiğine anlam veremediğim Ahmet Çalık hamlesi geldi. Fenerbahçe, kırmızı karttan sonra Galatasaray'ı çözemiyordu ve oyun kenar ortalarına mecbur ediyordu. Yan topları savuşturmak adına gayet makul bir hamle oldu Ahmet Çalık. Bir nebze Fenerbahçe'yi kaza golü dışında imkan vermek istemiyordu. Maç bu şekilde başladığı gibi bitti. Galatasaray bu sonuçla 23 puanla liderliğini devam ettirirken, Fenerbahçe ise 15 puanla liderin 8 puan gerisinden takibini sürdürdü.