Ulan Gaassaray...

Bazı şeylere rasyonel açıklamalar getirmek kolay değildir. İstediğin kadar düşün, farklı perspektiflerden bak olmaz. Hani derler ya "Göklerden gelen bir karar vardır" diye, bazen sadece o kadardır.

Dün akşam da öyle oldu. Oyuncuların bile "bitse de gitsek" moduna geçtiği, her noktasında sorun yaşadığımız, en büyük yıldızımızın sezonun 3'te 1'inde maaşını alamadığı için maçlara çıkmadığı bir sezondayız. Bir ara ligde Play-Off'u geçtim küme düşme potasının 2-3 galibiyet üstündeydik sadece. Hala da Play-Off potasında değiliz mesela, sınırında dönüyoruz.

Böyle bir sezonda Avrupa Kupası finali gördük ama. Rakip de hiç boş değil. 2015 senesinde Eurocup'ı kazandığımız Abdi İpekçi gibi tribün yapmışlar. Kadroları da iyi, herhalde final için kendilerini avantajlı görüyorlardı ilk maçtaki 7 sayılık farka rağmen. Ama hesap etmedikleri tek şey rakiplerinin Galatasaray olduğuydu.

Ya bu öyle bir olay ki, Taner Karaman'ın bile bunu açıklayabilecek istatistiği ya da verisi yoktur. Ruh bu, 100 yıllık camianın her damarına işlenmiş winner ruh. Karakter. 

Çok büyüksün Galatasaray, çok...